Algemeen
Argeloos
- Bela Het was middernacht toen ik jouw gedicht las krankzinnige zinnen als een fascineerde symfonie van Vivaldi Ik streel het papier terwijl jouw woorden door mijn ader sijpelt Ik probeer het voor te lezen maar ik kon het niet uitspreken Verwar het licht bij nacht met één van de dag Plotseling kon ik niet meer zien het verschil van de dag en nacht Woorden die waaien door mij heen ze verleiden me ze verstikken me ze beminnen me Daal in mij neer en zeg me dat je bent Het was middernacht mijn ogen verwarden het principe en het eind terwijl mijn antwoord aan de andere kant van mijn idylle was
Ausencia
- Bela Si en una de tantas mañanas le puedes hablar, dile que mi mente no cesa de pensarlo, no puede separarse de su imagen, como el árbol al fruto, como el agua fluye del río, como la pasión de un amante desesperado por amar. Si en una de tantas mañanas le encuentras, dile que su ausencia me esta matando, pero aún así lo pienso... Si en una de tantas mañanas le ves, dile que lo estoy esperando, dile que no tarde tanto, pues este duro invierno sigue helando mi lúgubre corazón. Si en una de tantas mañanas le ves, dile que me gusto escribirle en una, fría y triste noche de septiembre
Daling
- Bela Het waaide zacht Ik wist niet of het de wind of de geur van jouw parfum was zo zoet als honing zo vers als de lucht die mijn oor aait en ik hoorde mijn ademhalingen en het bonken van mijn hart Hij streelt mij en ik voel me zo warm als de zon die mijn huid doordringt en brandt De dag was een symfonie totdat de schemering kwam De regen is begonnen mijn haar werd nat Ik haalde diep adem en ik liet de lucht tussen mijn tanden ontsnappen
De leugen
- Bela Slecht omdat jij niet van mij houdt Haat jij je mond opent Naïef en dom als je het gelooft Belachelijk als de censuur Vergiffenis vragen Vergaan van ongeduld Wat is de liefde half familielid van de pijn als een barre kou benauwde lucht hongeren naar liefde het is hetzelfde als de dood
Gestreeld door de adem
- Bela Tranen die niet willen drogen als de dromen van mijn hart als de magie van de noten als mijn vingers die niet zonder potlood kunnen Mijn zenuwen waren gespannen dat heb je niet in de hand Een stroom die uit de zee kwam druppeltjes stromen uit mijn hart Dag en nacht afgesneden hart Schreeuwen die hun angst niet kunnen roepen de knal van de pijn Levensdagen die door hun eentonigheid gebroken zijn Zonder kussen slapen zo maak ik mijn hart niet meer warm Zoenen klaar om te bottelen Zachte wind uit het raam Een stilte ... Alleen maar een blik Een bevroren moment Het is genoeg om te voelen zonder te praten zonder te kijken
Heftig
- Bela De zonsondergang en de verleiding brandt Het aroma van de zonde hij nodigt je uit hij nodigt me uit Het parfum van je adem Zacht als de wind Zoet als honing Het vuur van mijn lippen zo zacht zo diep Liefkozingen die in jou nooit uitgeput zijn tot je je verstand verliest tot je hart ontploft Ontkleed je je Ontkleed je mij Volg die stem die je kent
Heiig
- Bela Vanaf het moment dat de lichten uitgingen was alles tussen ons veranderd. De vochtigheid van je tranen wandelen door de straten. Hulpeloos smelt ik tussen zijn benauwdheid. Als de schaduw het licht steelt wordt mijn hart weggeblazen. Ik zoek een stukje van de straat om te schilderen en te schilderen met mijn handen met het ritme van de druppelende regen en de rode verf van mijn natte haren. Er valt een stilte tussen ons het wordt moeilijker om te ademen. Onuitgesproken woorden Stille gedachten Na deze eindeloze nacht Was er zeker een engel uit de hemel gevallen
Helemaal van binnen I
- Bela Ik wou dat ik je met jouw ogen kon zien zo jij je ziet Helemaal van binnen Ik wou dat ik je met jouw oren kon horen zo jij je hoort Helemaal van binnen Ik wou dat ik je met jouw huid kon voelen zo jij je voelt Helemaal van binnen Ik wou dat ik je met jouw gedachten kon denken zo jij je denkt Helemaal van binnen Ik wou dat ik je met jouw eigen stem kon spreken zo jij met je spreekt Helemaal van binnen En dan? dan liet ik je nooit meer los nooit meer! Zo helemaal van binnen
Helemaal van binnen II
- Bela Helemaal van binnen Wil ik de lucht die je ziel heeft, waar de verlangens ontstaan, het oneindige wezen Helemaal van binnen Wil ik de melancholie en mysterie in je ogen kijken Helemaal van binnen Zou ik graag de lucht zijn, die van jou glimlacht ontsnapt Helemaal van binnen Ben je luchtig en rustig, ben je vuur en emotie Helemaal van binnen Heb ik je donkerheid gezien en warmte gehoord Helemaal van binnen Mijn ziel kent niemand zo goed als jij Helemaal van binnen En dan? Wil ik je nooit verlaten Ik wil dag en nacht van je houden Helemaal van binnen
Het moment
- Bela Geef me je blik en ik kan weten dat jij aan mij denkt Pak mijn stilte en jij weet dat ik aan jou denk
Intensie van woorden
- Bela Verzen waarnaar enkelen hunkeren Een vloed van liefelijke woorden Mijn hart was wakker door de geur van zoete bladeren Verzen die enkelen haten Een vloed van tranen Mensen die de nachten wakker blijven Verzen waarnaar enkelen hunkeren Een vloed van woorden die ons hart vervult Verzen die enkelen haten vervloekte zinnen die de gedachten niet verlaten Het droevige leven wat ons groot verdriet geeft Men luistert naar een harmonieuze symfonie waardoor de angst zich losmaakt Gedichten prikkelen de geest Iedereen lijdt wellicht daar aan Gedichten prikkelen de geest Je ontdekt misschien een mogelijkheid De zon verdwijnt achter de woestijn terwijl de dagen vervagen Arme zielen van deze wereld blijf maar dromen In de immense nacht met de grote eenzaamheid van de maan
Inzicht
- Bela Wie begon ermee geesten in de hemel mensen met hun stem Zuchten met woorden van liefde een teer onderwerp Engelen die uit hun hart zingen totdat het licht ontstoken werd ze stromen in mijn hart in mijn gedachten ben ik bij je Lange nacht wat een zware zee Wat is de zin van het leven word je er niet moe van De tijd stond stil alsof er niets gebeurd was Geruchten die de hemel kent een dwingende noodzaak De regen wil niet zijn tranen drogen De wolken proberen sterk te zijn Er is een beetje tijd verdwijnen de sterren meteen Ik loop door zo sterk als ik kan Het heil en ellende voelen een vreselijk heimwee Een ingehouden adem Vang me als ik val
Jouw stem
- Bela Met jouw stem in mijn oor vlieg ik met dode vleugels naar de maan Er zullen geen bronnen van pijn meer zijn Met jouw stem in mijn oor zie ik de bomen daar dan bloeien Met jouw stem in mijn oor voel ik mijn hard steeds maar groeien Met jouw stem in mijn oor kan ik alle smarten der aarde weer aan Met jouw stem in mijn oor voel ik jouw kus op mijn wang en de hartstocht Met jouw stem in mijn oor blijf ik steeds aan jou denken Ik verlies me in de werkelijkheid Jou licht begeleidt me naar de sonar Ik zoek je, mijn schat Jij, zo perfect, alleen jij Producent van mijn verbeeldingskracht Voor jou verlies ik het verstand Met jouw stem in mijn oor! Met jouw stem in mijn oor!
Langzaam
- Bela Dagen wat vertel ik aan mijn hart Nachten een gevoel van eenzaamheid Ik schrijf over de avond en ik zing over de dag Wat betekent houden van elkaar een zuur lachen zure regen een echo waarin je ziel een kwelgeest leeft Dromen die als de wind waaien met die onzingedachten opdat men zo de grond kent van de lijden Het leven van de kans gebrande gevoel Het lotsbestemming wat een lijdend aan mijn hart Als een vogel te voelen zonder liefde zonder pijn zonder angst om te proeven In de hemel willen zijn van de weg waar geen terugkeer van mogelijk was van de weg waar het lijden niet bestaat
Lichtelijk
- Bela Voor het magische dat tussen jou en haar hangt zij zal je leven laten leven als je de deur van je hart openmaakt kun je haar stem horen hoor je haar lied zie je haar silhouet met haar hoge hakken en haar lippenstift Kijk even naar buiten haar lippen zijn duivels rood met een kus van haar mond bereik je de hemel en misschien praat je met god Laat je geur in haar laken of je smaak achter op haar schouders De hele nacht wakker bljven in de stilte van je kamer
Misstap
- Bela Ik slaap alleen en soms met de golven van de zee Een gelukszoen naarmate de tijd verstreek Middernacht smacht ik naar je Er staat een raam open het licht is om je De wolken botsen Door de bliksem getroffen Vertrekken uit je hart deed zeer aan mijn hart Al heel lang achtervolg jij me voor al die eenzaamheid die jij als liefde bevat Een pijnlijke stilte alleen maar verdrietig Zonder adem en zonder ziel met een leeg leven met een leeg hart dat valt me heel zwaar Heuvels beklimmen er was alleen een lege plek Plotseling stoppen waar de zon mooi ondergaat De tijd zal komen Een noodzakelijk kwaad De wind waait schudde mijn hart De angst voelen toen je mij vaarwel zei
Oxygen
- Bela Terwijl ik sliep gingen de lichten in mijn hart aan Met de strelende verse wind gaf je me een beetje melodie In mijn gedachten was je de inspiratie van mijn acties,van mijn vorm van denken en houden,van de stilte zonder eenzaam te zijn Een raam was open de wind raakte mijn gezicht met narcis geuren vulde jij mijn harte met een lied De stilte tussen noten verlangens van mijn waanzin Met een wolkendek om mij heen zag ik hoe jouw handen streelden mijn ziel
Schim
- Bela Gedachten die mij kwelden Vervolgden en ontstelden Verdreef hij zacht Ik viel waarachtig in de diepte van de duisternis Stemmen bereiken mijn oor, ze spraken tot mij in deze stille nacht In mijn gedachten kwamen zomaar bloemen op klaprozen cactussen Mijn hart naam een vlucht uit de chaos van mijn lakens Gedachten die mij kwelden Ze waren de meest leugenachtige
September
- Bela Het werd koud voor de tijd van het jaar Ik rookte mjn sigaret van zeven tot acht Vallende bladeren het was een oranje dag Dikke wolken zo donker en eenzaam Vervelende noordenwind die weer opgestoken is Ik rook naar regen als een bittere herinnering Seizoenen komen seizoenen gaan Ongelegen dag er gingen jaren voorbij De kersenrode zon zal niet opkomen ik zag die bekende zonsopgang met slaperige ogen Ik bleef nog even buiten de stilte viel aan Ik naam een hap lucht uit het laatste restje van de nacht
Solitaire
- Bela Solitaire van deze nacht Verdrietig is hij door het koesteren van de pijn Leeg zijn alle straten waar hij gaat Hij is vol van droefheid Als een lichaam in brand roept hij mij met pijn heel vaak Zou het nog dezelfde zijn als ik je in de hemel zag Misschien ben je net als de maan haar herinnering kwijt Misschien ben je solitaire zoals de nacht die droomt vul hun geheimen De wind begon te huilen Zijn zachtheid kwam dichtbij mij In deze immense nacht de tijd stil staat stil staat de tijd
Sommige zeggen
- Bela Sommige zeggen Jouw gedicht was een stuk van de hoek waar mijn brandende mond aan de waterkraan drukte Zoete woorden waarmee ik een stukje viool kan spelen Zachte verzen die ik kan strelen tot de dag zal aanbreken Vervolgde minnaar die zijn stem moet verbergen met zijn opgestoken sigaret blaast hij zijn verdriet uit beetje bij beetje Jouw gedicht was een stuk van de hoek zoals de leegte die ze zo gezocht had zoals de wind die verkoeling voor mijn brandend hart bracht Jouw gedicht was een stuk van de hoek als een vuur, als pijn,als korte fragmenten van grote zeggingskracht over de melancholie en de eenzaamheid De schemering valt De tijd verstrijkt Niets meer wil ik zeggen in die treurige middernacht
Soms even
- Bela Soms even lig ik er `s nacht aan het denken Ik sla mijn ogen open Een storm die opeens kwam de smart dwaalt en houdt mij uit de slaap Soms even sterft mijn hart een langzame dood als de bladeren tot er op een dag geen meer zijn als een boek waar een begin en een eind wordt verwacht Soms even drink ik een glas met wijn waarvan mijn heimwee voorbijgaat met zijn zachte tederheid wordt mijn gedachte verzwakt Ondragelijke pijn Het donker dat in ons verblijft
Sporadisch
- Bela Een vers schrijven als een gevlogen kunstenaar Ik laat dingen in mijn geest toe ook in mijn lichaam De maan en de sterren willen hebben het is een soort weemoedigheid Het motregent in mijn hart De zon schijnt te laat Probeer iets bijzonder te maken tussen zo veel smart Verliefd in mijn dromen ze barstten als een kristal Elkaar in de regen ontmoeten in een ijskoude nacht mijn vochtige mond een brandend gat zoete woorden waarmee je mijn hart vastmaakt zeker ging een beving door mijn hart Een lied over liefde het duurt niet zo lang Ik miste het licht Ik hoor geen muziek Ik voel de schaduw van de wind
Suspiro
- Bela Suspiro y aún cuando la brisa es fuerte te respiro Vanidad y aún tan sobría nuestras naturalezas en ellas se envuelven Tristeza y la mía huele a tí Puedo sentir que respiras aún sin haber inhalado Sólo que sabes hacerlo como suelen hacerlo los solitarios
Uitputtend
- Bela Mijn ziel heeft lang in een kist gelegen Alsof het moet zijn Verschillende tonen achter elkaar heel melodieuze en lyrisch net als een mezzosopraan De stof uit de kist dwarrelt Een heel enkele keer gevoelens losgemaakt Een windvlaag besproeit mij met zand Ik kwam terug naar deze donkere en koude plaats Tranen opwellen Ik weet het niet meer precies niet helemaal
Vraag
- Bela Wat zijn de dagen de berouw van de tijd Wat is de tijd de illusie van de dagen Wat is de mens een vonk van liefde een onwetende geest gewoon een reiziger die massieve warmte brengt Tussen ochtend en nacht ligt een stroom van goddelijk geweld Wat zijn de dromen een weg waar de nacht en de sterren geen grens erkent een zwakke wind die ons in beweging zet met verlangen en verdriet elkaar bemoedigen en verder in het voorbijgaan De doffe zon gaat onder mijn ogen zagen hem met heimwee Ik kletste met de maan zou het waanzin zijn Plotseling verlies ik mijn blik in de opeenvolging van de tijd Het is een vreemde dag die ik niet verwacht die niet de mijne lijkt te zijn
Zoals het verlangen
- Bela Ik vraag je waar was je toen ik je zocht Ik wou je zoveel van mijn hart geven in de regen wou ik je de schoonheid van mijn woorden geven Ik wou alleen jouw blik bij zoveel leegte, maar je gaf mij geen teken Ik weet niet of je bestaat ik weet niet wie leeft wie sterft Maar ik vraag je van wie zijn de druppels die over mijn ramen worden verspreid of was het zweet van je spook Ik vraag je Waar was je toen ik je zocht of was het alleen een droom spreek dan in mijn hart en zeg dat het zo goed is Ik vraag je... Misschien is het alleen mijn ziel die het licht van mijn gesloten ogen zoekt Misschien is het alleen mijn ziel die de routine van de klok volgt